De voordelen van Niet-weten

Eigenlijk raar dat ik een blogje schrijf over niet weten terwijl zo’n blog veronderstelt dat ik iets te vertellen heb.

Maar goed, in dit geval gaat het over een het gaat over een grondhouding. 

Laten we eerlijk zijn: we in ons hoofd hebben we heel snel oordelen, aannames, verwachtingen, insinuaties, conclusies en dergelijke. We hebben als het ware iemand op het heerste zicht al beoordeeld op basis van zijn of haar verschijning. 

Op zich niet zo vreemd want evolutionair gezien willen we snel weten of iemand betrouwbaar en vredelievend is of dat we moeten vechten of vluchten.

Dat geldt niet alleen voor de mensen die we ontmoeten maar ook voor dieren en zelfs voor situaties die mogelijk gevaar kunnen opleveren.

‘Beware of a man who says he knows’, zei Krishnamurti.

Lees meer

De angst om te voelen

Inmiddels is het alweer flink wat jaren geleden dat ik mij had ingeschreven voor de opleiding EssentieCoaching die verdieping en verbreding aan mijn werk zou moeten bieden.

De eerste dag zat ik vol verwachting in de kring met pen en papier op schoot om alle informatie zo goed mogelijk tot mij te nemen en vast te houden.

De trainer stelde een rondje voor waarbij je je naam in de groep vertelde maar ook wat je doel van de opleiding was en hoe het nu met je ging. Dat laatste bleek bij sommige deelnemers flink wat los te maken. Er werd nogal wat pijn gedeeld. Scheiding, kinderen niet mogen zien, baan kwijt, problemen met kinderen. Veel tranen. En de trainer vroeg telkens om even stil te staan bij de pijn. Om niet te herstellen maar bij het gevoel te blijven.

Er ging een schok door me heen. Voelen! Bij de pijn blijven. Het zweet brak me uit. Mijn hart klopte in mijn keel.

Lees meer

Mijn ervaring met stoppen met doorgaan

Elke dag brengt het leven mij in situaties waar ik iets van kan leren. Zo kan ik de diversiteit in mijzelf, mijn innerlijke diamant steeds mooier slijpen en polijsten en kom ik dichter bij mezelf.

Vandaag stond ik even stil bij het thema stoppen met doorgaan. Ik wil jullie daarin meenemen.

Soms zijn deze levenslessen ongenadig hard. Ik keek terug op mijn leven en dacht aan het moment waarop mijn toen zestienjarige dochter door een ongeval om het leven kwam. Ik herinner me als de dag van gisteren de gigantische dreun die on-verdoofd lijf en geest deed schudden alsof ik midden in een aardbeving was beland.  Dit speelde zich in alle heftigheid binnenin mij af.
Lees meer

Innerlijke vrede

In een onrustige wereld kan het een uitdaging zijn om je innerlijke rust te vinden. Bovendien wordt de tijd veelal gevuld met allerlei afspraken en verplichtingen zelfs als we innerlijke vrede ooit hebben gekend of weten hoe we het kunnen bereiken, zitten we daar in de praktijk nog ver vanaf. En dan zijn er nog de mensen die van cursus naar workshop naar retraite gaan om de rust te vinden.

Vrede wordt vaak omschreven als de afwezigheid van oorlog. En als ik naar mezelf kijk dan kon ik de innerlijke vrede vaak niet bereiken omdat het binnenin mij een soort van oorlog was. In gevecht met mijzelf. Door iets te willen of te moeten. En dat dat dan eigenlijk niet kan maar toch….. toch duwen en trekken om iets voor elkaar te krijgen of misschien om nee te zeggen waar ik de neiging heb om tegen mijn zin ‘ja’ te zeggen. 

Lees meer

De bassist als leiderschapsmodel

Muziek is een van die dingen waarmee ik mij kan opladen. En vooral als het bezielde muziek is en dan kom ik vaak uit bij een gezellig jazz-orkestje van een man of 4; een drummer, een pianist, een gitarist en tenslotte een bassist. En dat mogen natuurlijk ook vrouwen zijn. Maar waar het mij om gaat is de chemie tussen de muzikanten. Als die er is dan krijgt de muziek een ziel. Alsof de muziek naar een hoger plan wordt getild en vibreert bij alle luisteraars zodat er een eenheidsgevoel ontstaat. Iedereen wordt op dezelfde manier geraakt en er heerst een gevoel van eenheid. De muziek, de muzikanten en het publiek smelten als het ware samen tot één geheel.

En de bassist is daarin een belangrijke schakel.

 

Lees meer

Wacht even

Tijd gaat snel. En we moeten zoveel doen. Een drukke agenda op het werk, thuis nog het huishouden en de kinderen die gebracht en gehaald moeten worden naar allerlei bestemmingen. Je wilt ook nog je sociale contacten een beetje onderhouden, naar de sportschool en als het even kan ook nog tijd nemen om wat te mediteren. Een dag is zo voorbij. Wat zeg ik? De hele week vliegt om. En vaak zijn er dan nog dingen blijven liggen. En dan vergeet ik om even uit die  die draaimolen te stappen. Even rust. Stilte. Voelen hoe het met me is. Terug bij mezelf komen.

Lees meer